زودرس ها و دیررسها

پسرهای زودرس معمولابهتر از دختران زودرس باشرایط کنار می آیند؛ زودرسی پسرها ، آن ها را هم طراز دخترهای هم سنشان می کند، چون رشد دختران حدود دو سال از پسرها جلوتر است و معمولادر سراسر جدول زمانی رشد همین گونه باقی می ماند. دختران ، بیش تر نسبت به رشد جنسی پیش رسشان خصوصا تصویر بدنی و مسأله قاعدگی که با تعبیرهای منفی از آن نام می برند( مصیبت) خودآگاهی دارند ، رشد جنسی زودرس موجب افزایش در انگیختگی جنسی می شود، اما رفتار جنسی معمولا متناسب با سن واقعی و تجربه اجتماعی باقی می ماند. دیررسها نسبت به سنشان بچه به نظر می رسند. برای آنها ، احتمال این که توسط هم سالانشان آزار ببینند و بدین سبب ، گرفتار احساس حقارت و حالت انزوای اجتماعی شوند بیشتر است . دخترها احتمالا کم تر از پسرها اذیت می شوند؛ چون با بیش تر پسرهای هم سنشان برابری می کنند . اما ممکن است به خاطر رشد به تأخیر افتاده سینه ها و آغاز دیر هنگام قاعدگی شان نگرانی پیدا کنند، خصوصا اگر از طرف هم سالانشان که از نظر جسم رشد یافته ترند در فشار باشند . به نظر می رسدکه پسرهایی که دیر رشد یافته اند بیش ترین فشار را احساس می کنند و بیش از همه کمبود اعتماد به نفس دارند. تحقیقات نشان می دهد که این احساسات ممکن است تا زندگی بزرگ سالی ـ سال ها پس از این  به رشد جسمی رسیدندـ نیز باقی بماند.